ludzie sie powtarzaja. i sytuacje.

mi sie powtarzaja ludzie i sytuacje. z daleka rozpoznaje schemat i temat i pochodze nieufnie do sprawy, albo wrecz szufladkuje ludzi zanim zdaza sie odezwac.

to ciekawe kiedy stajemy sie przedmiotem naszych wlasnych badan. kiedy brak wiary we wlasne sily wynika z tego co o sobie myslimy. tego, co o sobie wiemy. czy rzeczywiscie te latki, ktore sobie dolepiam sa prawdziwe?
rzeczywiscie jestem dobra nauczycielka? naprawde jestem osoba, ktora nie zdradza i zawsze robi to, co nalezy? czy aby na pewno nie znam sie na matmie i statystyce?
powyzej rozne fragmenty mojej tozsamosci, rozbite i zdolne do odbijania roznych refleksow w zaleznosci od tego, jakie swiatlo na nie pada.

obejrzane: dunkierka i pare odcinkow frustrujacego leftovers, i ostatni frustrujacy odcinek game of thrones.
odsluchane: nic
przestraszone: przyszloscia
powracajace z niebytu: przeszle mary w postaci J. A., ktory jest jak zly szelag

lo que viene, conviene

jak sie zaadaptowac do nowych warunkow, ktore pojawiaja sie czy tego chcemy czy nie
co mozemy zrobic?
1. zmiana nie jest zagrozeniem, przydarza sie kazdemu i bez przerwy
2. umiejetnosci, ktore mamy i wczesniej nam pomogly, rowniez w przyszlosci sie przydadza
3. bycie szczesliwym nie zalezy od rzeczy, osob, sukcesu. zalezy od naszej umiejetnosci czerpania z kazdej sytuacji
4. zyc nie znaczy walczyc, znaczy adaptowac sie i zyc w zgodzie z tym, co sie wydarza
5. nauczyc sie radzic sobie ze stresem tak, zeby nas nie obezwladnial.


notatki z podcastu: http://www.marthadebayle.com/v2/especialistasv2/gabyperezislas/miedo-al-cambio/

to proces. boje sie i czuje, ze sie blokuje np teraz w zwiazku ze stypendium. ale jesli sie przydarzy, nie bede z nim walczyc. dam sobie rade.

podrozowane: do Belo Horizonte w piatek, zeby zjesc pao de queijo i napic sie kawy wszedzie tam, gdzie ja parza
pisane: znowu ten artykul o openness to experience
sluchane: podcasty o wszystkim