przez jakis czas znowu bylam po prostu wizytujaca Polka w Rio. nie zas osoba, ktora stara sie dopasowac i non stop zadaje sobie pytania w rodzaju: czy ja robie to, bo sprawia mi to przyjemnosc? czy moze dlatego, ze wszyscy tutaj to robia? bylam szczesliwsza i bardziej zrelaksowana. wnioski? hmm
pare nowych odkryc:
-to w sumie zajebiscie, ze nie trafia sie nikt konkretny, bo przeciez tylko by mi bylo trudno stad wyjezdzac a poki co wyglada na to, ze bede musiala to zrobic
- ludzie boja sie odpowiedzialnosci za siebie, a co dopiero za druga osobe i uczucia i w ogole niech im wszystkim jaja urosna raz a dobrze
- mam psychologiczna blokade zwiazana z moja wymarzona, wyteskniona waga 55kg...kiedy o tym nie myslalam to tyle wazylam a teraz NIE DA SIE. ergo ludzki umysl jest naprawde potezny
- idzie wiosna i to jest niesamowicie zajebiste, bo w europie juz wszystko powoli robi sie jesienne.
